انواع معروف:

ارا سینه قرمز طول بدن ۴۵تا۵۲سانتیمتر.

ارا قرمزروشن یا اراکانگا طول بدن ۷۸ تا۹۰ سانتیمتر .

ارا بال سبز یا ارا قرمز تیره طول بدن ۷۸تا۹۲سانتیمر.

ارا سرباز طول بدن ۶۵سانتیمتر.

ارا رانا یا زرد_ابی طولبدن۸۰تا۹۵سانتیمتر.

معروف ترین نوع:  هیا سینت ارا طول بدن۹۸ سانتیمتر.

وطن اصلی:نواحی استوائی وجزایر بین مکزیک وبرزیل. ارا ها درجنگل های بکر ونزدیک رود خانه ها زندگی می کنند

خصوصیات:ارا ها از جمله بزرگترین طوطی ها بوده ونوع هیا سینت باطول بدن ۹۸ سانتیمتر بزرگترین انها می باشد.این طوطی ابی رنگ زیبا وبینظیر در” لیست قرمز”بوده ولی توسط  وارد کنندگان وارد می شود. اراها متناسب با اندازه ی خود دارای منقاری قوی می باشند.وعلاوه بر ان در ارا های اصیل اطراف چشم فاقد پر وتوسط پوستی رنگی پوشیده می شود.نوع ارانا روی پوست روشن خود دارای خوطوطی سیاهرنگی است.

هیاسینت ارا دارای حلقه های باریک پوست دور چشم واطراف منقار زیرن خود می باشد.اراها جانورانی اجتماعی بوده وبه صورت گروه های بزرگ به جست جوی خوراک می روند .انها موجب بروز  خساراتی در باغ های میوه و مزارع گندم وجو می گردند . جفت ها در گروهای بزرگ تمامی عمر را بایکدیگر سپری   می کنند.در زمان جوجه دار شدن جفت ها به لانه های غاری پناه  برده واز گروه  جدا می شوند. اراها خزندگان بسیار ماهری می باشند. انها تنها در صورتع ضرورت مبادرت به پرواز نموده و انهم زمانیاست که مایل به پیمودن مسافتی نسبتا طولانی باشند. روی زمین به سختی راه رفته و حرکتی جنبی                    (متمایل به پهلو)دارند.

مناسب بودن به عنوان جانور خانگی:اغلب ارا ها معمولا قدری اهلی شده روانه ی بازار می شوند، چون معمولا به عنوان  پرنده ای جوان و قبل از خوگیری به محیط طبیعی خویش از لانه خود گرفته شده وپرورش داده می شود. اما به هر صورت  بایستی ناراحتی روحی حاصل از مسافرت ، قرنطینه و محیط جدید خود راپشت سر بگذارند. در صورت نگهداری مناسب به صورعت به محیط جدید خود خو گرفته،اهلی شده واز میان اشخاص  هم یکی را به عنوان همدم  خاص خود بر می گزینند. شخص مزبور بایستی وقت خود را بیشتر صرف حیوان کند.افراد دیگر بایستی با احطیاط با جانور برخورد کنند،چون او تنها شخص بخوصوص را به عنوان همدم خود به رسمیت شناخته است.

ارا ها  به قفسی بزرگ مجهز به میله های قطور ،شاخه هائی از چوب سخت ودرختی از چوب مقاوم برای خزیدن نیاز نیاز دارند.هیچوقت نباید از پایه های فلزی یا زنجیر استفاده کرد.ارا اهلی شده به ندرت مکانی را درانجا عادت کرده را ترک می کند.اوبیشتر اقدام به خزیدن وبالا و پائین رفتن روی ان میکند.به هنگام شب ویا مدتی از روز که نمی توان مراقب حیوان بود ، بایستی در قفس زندانی شود. اغلب ارا ها بندرت  پرواز میکنند مگر انکه ترسیده باشند . روزانه دوشی از اب ولرم برای انها بسیار سودمند خواهد بود . پاسیو خارجی برای ارا  ایکه تنها نگهداشته می شود مناسب نبوده  وبمرور زمان ناراحتی حاصل از تنهائی اورا از پا در خواهد اورد . دویا چند پرنده قادر به زندگی در پاسیو هستند، اما برای روزهای سرد وبارانی به محفظه ای گرم نیازمند می باشند.

استعداد حرف زدن :ارا ها خصوصا انواعی که از جوانی در کنار انسان بزرگ شده باشند ،بعضی کلمات را می اموزند .اما تنها قادر به تلفظبعضی کلمات هستند ونمی توانند جمله ای  حرف بزنند.صدای طبیعی انها جیغ گوش خراشی است که در جانوران اهلی تنها هنگام ترس شنیده می شود

طول عمر :۵۰تا۸۰سال بعضی ارا ها ۱۰۰ساله هم شدند.

تغذیه:گردو،بادام،فندق،پسته ومشابه انها حتی با پوست سخت،تخمه افتاب گرادان ،ذرت تازه یا خشک شده ،گندم وجو ،انواع میوه جات شیرن،هویج،کاهو،حتی الامکان روزانه ارائه شاخه ی تازه ی درختان جهت جویدن