مرغ عشق فیشر (Fisher’s Lovebird) با نام علمی Agapornis fischeri یک گونه از طوطی های کوچک هستند که در اواخر قرن ۱۹ کشف شدند و برای اولین بار در ایالات متحده در سال ۱۹۲۶ پرورش داده شدند و توصیف آنها توسط کاشف آلمانی گوستاو فیشر انجام شد.
قفسه ی سینه ، پشت بدن و بال در مرغ عشق فیشر سبز رنگ است ، گردن به رنگ زرد طلایی می باشد و به سمت بالا به رنگ نارنجی تیره تغییر رنگ می دهد. بالای سر سبز زیتونی است و منقار قرمز روشن می باشد. سطح بالایی دم به رنگ آبی – بنفش دیده می شود. پوست اطراف چشم به شکل دایره ای لخت و سفید رنگ است.
طول بدن مرغ عشق فیشر ۱۴ سانتی متر است و وزن آن حدود ۴۳-۵۸ گرم می باشد. مرغ عشق فیشر با تنوع رنگ بالایی پرورش داده می شود به گونه ای که رنگ آبی در این تنوع رنگی غالب می باشد. ین جهش اولین بار در سال ۱۹۵۷ در افریقای جنوبی پرورش داده شد. جهش زرد نیز اولین بار در فرانسه پرورش داده شد.
در مرغ عشق فیشر هیچ تفاوتی ظاهری جنسی مشاهده نمی شود و نرها از ماده ها از طریق پرها و رنگ پرها قابل شناسایی نیستند. بهترین راه شناسایی جنسیت استفاده از آزمایش DNA می باشد.
پرواز مرغ عشق فیشر بسیار پر سر و صدا و سریع می باشد به طوری که صدای پرواز آنها از دور دست شنیده می شود.
رژیم غذایی مرغ عشق فیشر شامل موارد متعددی از جمله انواع میوه ها و دانه ها می باشد و گاهی اوقات نیز به زمین های کشاورزی زیر کشت ذرت و ارزن نیز حمله می کنند.
مرغ عشق فیشر لانه ی خود را درون حفره ای در درختان می سازد و ارتفاع لانه اش معمولا ۲-۱۵ متر بالاتر از سطح زمین می باشد. معمولا ۴-۵ تخم می گذارد که این تعداد می تواند به کمتر از ۳ عدد و یا بیشتر از ۸ عدد نیز برسد که تخم ها پس از ۲۳ روز تبدیل به جوجه می شوند و جوجه ۳۲-۴۸ روز پس از تفریخ تخم پردار می شوند.
