مرغ عشق (budgerigar) با نام علمی Melopsittacus undulatus هم چنین به عنوان پاراکیت معمولی نیز شناخته شده است که تنها جنسی از Melopsittacus است که در شرایط خشکی ۵ میلیون سال پیش استرالیا جان سالم به دربرده است. مرغ عشق به طور طبیعی زرد ، سبز و سیاه همراه با نشانه های خاصی در گردن ، پشت و بال ها است . مرغ عشق در سراسر جهان به عنوان یک پرنده ی خانگی محبوب شناخته شده است چرا که کوچک ، کم هزینه با توانایی تقلید صدای انسان می باشد. این گونه برای اولین بار در سال ۱۸۰۵ ثبت شد و امروزه محبوب ترین حیوان خانگی در جهان پس از سگ و گربه اهلی است.
برخی ویژگی های مرغ عشق شبیه به لوریکیت ها و طوطی انجیری می باشد. مرغ عشق یک طوطی کوچک با دم بلند مسطح و مخروطی شکل می باشد. اولین بار در سال ۱۸۵۰ اقدام به تربیت و پرورش مرغ عشق گردید و پرورش دهندگان اقدام به تولید انواع رنگ و الگو در مرغ عشق نمودند که از جمله می توان به نژاد آلبینو ، آبی ، دارچینی ، کاکل دار ، بنفش و … اشاره نمود.
مرغ عشق اهلی قادر به صحبت کردن ، سوت زدن و بازی کردن با انسان می باشد و لازم به ذکر است که هر دو جنس نر و ماده قادر به یادگیری و صحبت کردن خواهند بود. در اسارت مرغ عشق بین ۵-۸ سال زندگی می کند اما طول عمر ۱۵-۲۰ سال نیز گزارش گردیده است. طول عمر بستگی به نزاد ، اصل و نسب ،بهداشت ، رژیم غذایی دارد.
مرغ عشق معمولا ۶ تخم می گذارد که پس از ۱۸-۲۱ روز تخم ها تبدیل به جوجه می شوند و جوجه ها پس از ۳۰ روز پردار می گردند.