2010

خواهند کرد . آنان می بایست این کار را آنقدر ادامه بدهند تا از نفس بیفتند . اغلب

طوطی ها مدتی پس از شروع به انجام این کار ، کم کم علاقه ای به انجام آن بصورت

داوطلبانه نشان نمی دهند و می بایست به هر طریق ممکن پرنده را به انجام این عمل

تشویق کرد . فعالیت طوطی باعث تقویت جریان اکسیژن در بدنش می گردد که این

عامل مهمی برای رهایی پرنده از استرس و کسالت است و همچنین برای سلامتی

پرنده نیز مفید می باشد . بخش اعظم اعتماد به نفس طوطی ها از این نشات می گیرد

که آن ها مقاومت هوا در مقابل پرهای بالشان را حس کرده و در می یابند که بالهایشان

به نحوی کار می کند . این مورد را در نظر داشته باشید که طوطی هایی که پرهای

اولیه آن ها در حال رشد است ، نباید بر خلاف تمایل آنان مجبور به بال زدن شوند . شما

می توانید با چرخاندن و یا بالا و پایین کردن دست خود در هنگامی که طوطی روی آن

نشسته است ، او را مجبور به بال زدن کنید ، طبعا پرنده بال خواهد زد تا تعادل خود را

حفظ کند . معمولا نمی توان طوطی ها را مجبور کرد تا به آن اندازه ای که برای آن ها در

نظر گرفته اید ، فعالیت کنند . ولی بحرحال می بایست شما آن ها را مجاب کنید که

حداقل روزی یکبار ، تا حدی که به نفس نفس بیفتد تمرین بال زدن را انجام دهد . البته

نکته بسیار مهم این است که هنگام بیرون آوردن پرنده از قفس در صورتیکه بال آن

قیچی نشده ، بایستی از بسته بودن درها و پنجره ها اطمینان حاصل کرد تا یکوقت